Λίγα λόγια για τον καθαρισμό ενός μονοπατιού

Ένα μονοπάτι, ειδικά τα αρχαία, τα οποία τα ξεχωρίζουμε από τα βαθιά νεραυλάκια, τα λαξέματα των βράχων, το πλάτος τους, τις ξερολιθιές, τις λιθοστρώσεις, κ.α., έχουν διατηρηθεί ακόμα και χιλιετίες ισορροπώντας και συνυπάρχοντας με το περιβάλλον, την βλάστηση, τις καιρικές συνθήκες και την χρήση από ανθρώπους και ζώα. Ξεκινώντας και την πιο μικρή παρέμβαση σε ένα τέτοιο μονοπάτι θα πρέπει να έχουμε κατά νου την σημασία που έχει η διατήρηση αυτής της ισορροπίας ώστε να εξασφαλίσουμε την λειτουργικότητά του, όχι μόνο στο παρόν, αλλά και στο μέλλον. 

1. Η βλάστηση, τα ζώα, ή και άνθρωποι μπορεί να έχουν αλλοιώσει την πορεία ενός μονοπατιού, συνήθως δημιουργώντας συντομεύσεις και παρακάμπτοντας τις ελικοειδείς διαδρομές που παραδοσιακά διευκολύνουν τους φορτωμένους ανθρώπους και ζώα. Είναι σημαντικό να αφιερώνουμε λίγο χρόνο για να παρατηρήσουμε πού πραγματικά οδηγεί η πορεία του μονοπατιού και όχι, ας πούμε, ένα κατσικοπέρασμα που μπορεί να λειτουργεί παραπλανητικά.
2. Όταν έχουμε βεβαιωθεί ποιό είναι το μονοπάτι βάζουμε ενδείξεις για την πορεία του διαφοροποιώντας το από τα κατσικοπεράσματα και τις συντομεύσεις.
3. Όταν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε τσάπα ή οποιοδήποτε σκαπτικό για να αφαιρέσουμε βλάστηση, πρέπει να ξέρουμε ότι το χώμα σε εκείνο το σημείο θα παρασυρθεί από το νερό. 
4. Σε ένα μονοπάτι που κινείται παράλληλα με την πλαγιά καλό είναι να μην κάνουμε καμία παρέμβαση στην πλευρά της κατωφέρειας. Ακόμα και η μετακίνηση μιας πέτρας μπορεί να δημιουργήσει κάθετο νεραυλάκι καταστρέφοντας το μονοπάτι και αλλοιώνοντας το περιβάλλον.
5. Όσο είναι δυνατόν, κάνουμε τις απαραίτητες παρεμβάσεις, τσαπίσματα, αλλά και τα κλαδέματα, από την μεριά της ανωφέρειας, επιτρέποντας στο μονοπάτι να αναπτύσσει από την αντίθετη πλευρά ένα φράγμα με την βλάστηση και το χώμα που δημιουργεί και συσσωρεύει. 
6. Επιπλέον, όταν απαιτείται, ενισχύουμε αυτό το φράγμα ή και το δημιουργούμε όταν δεν υπάρχει, με πέτρες και ξύλα, και δημιουργώντας χώρο για το πέρασμα από την πλευρά της ανωφέρειας.
7. Όταν κλαδεύουμε ένα δέντρο, έστω και μικρό, μπορούμε να έχουμε κατά νου πως τα κλαδιά που θα ψηλώσουν θα προσφέρουν σκιά και δροσιά στους περιπατητές, οπότε κόβουμε μόνο αυτά που εμποδίζουν το πέρασμα λίγο πάνω από το ύψος μας.